Apache Trail

Onze wekker gaat om 07.15 uur. Vandaag staat de Apache Trail te wachten. Een ruim 40 mijl lange toeristische route, dwars door het ruige landschap van de Superstition Mountains de handelsroute van de Apache Indianen. De Apache Trail begint aan de oostzijde van Phoenix, via de Apache Junction Highway 88 tussen Sedona en Phoenix. De trail heeft haar naam te danken aan het feit dat, lang voordat de huidige weg werd aangelegd, de Apache Indianen al gebruik maakte van deze route. Van de totale route zijn er 22 mijl niet geasfalteerd. 

We gaan om 8.15 de auto inladen en daarna ontbijten. Het is een eenvoudig ontbijt, maar een van de weinige hotels waar het ontbijt er bij zit. We ontbijten in de tuin van het hotel. De zon schijnt en om 8.30 is het al 26 graden. Heerlijk, we genieten van heerlijk vers fruit. Voordat we in de auto stappen facetimen we even met het thuisfront. Wat doen ze toch allemaal goed die lieverds van ons. We zijn ruim een week onderweg en het gemis begint erger te worden. Het is fijn om hun te horen en te zien.

We kopen bij een plaatselijke supermarkt onze lunch en wat lekkers voor onderweg. Het is het plan om ergens onderweg te gaan picknicken. Dan gaat de route tot aan de Apache Trail van 173,5 mijl beginnen. De route gaat langs Cottonbood en Payson, Op de highway 188 missen we even een afslag, dus moeten we een klein stukje terug. We zitten weer goed, we rijden richting Roosevelt. Onderweg staan meters hoge cactussen in bloei. Nog nooit hebben we ze zo groot gezien. Omdat we richting de oude indianen route rijden bedenken we in de auto namen voor ons. John krijgt de naam Slapstick John, Papa is Dizzy Daddy, mama is Sugar Mama en Hinke Snoaring Feather. En ik, ik WiFi Anke. Wat een lol! 

Bij het  Roosevelt Lake gaan we picknicken. Wat is het heet, maar wat een prachtig uitzicht. We rijden verder naar de Apache Trail. Het is een mooie route langs de meest mooie bergen en een uitgestrekt meer. De weg gaat berg op, berg af. Er is een groot stuk niet geasfalteerd, de stof doet ons soms het zicht ontnemen. We nemen een afslag die uitkomt bij de Salt river, de rivier die we de hele tijd vanaf grote hoogte hebben kunnen volgen, kilometers lang. Het water is warm, we staan op blote voeten te genieten. En door, naar het volgende punt. We rijden verder over de slingerende bergweg. Haarspeldbochten zijn geen uitzondering. We volgen de Apache Trail verder naar beneden. In het gehucht Tortilla Flat drinken we zittend op een paardenzadel een heerlijk koud biertje. In de Saloon hangen honderden one dollar biljetten, beschreven door mensen over de hele wereld. Ook wij beschrijven een dollar, en laten deze voor altijd achter. Misschien komen we er ooit terug, dan zoeken we het biljet op. Het laatste stuk richting Scottsdale   Is prima te doen, het is nog een stukje van 34,5 mijl. Heel eerlijk waren we blij dat we er waren. We kunnen even geen berg meer zien. John is moe van het rijden. 

In Scottsdale aangekomen gaan we op zoek naar ons hotel The Saguaro Hotel. Het is een kleurrijk hotel in het oude centrum van Scottsdale. We checken in en hebben een prachtige kamer op de begane grond. In de tuin staan heerlijk ruikende  Bougainville. Het is heel warm. We gaan direct naar het mooie zwembad. Met Cabanas en hot tub. Heerlijk even zwemmen. We drinken een borrel in het zwembad tussen de palmbomen. Nice, heel relaxed. We moeten alles even verwerken, wat hebben we weer veel gezien. Na het douchen gaan we eten in het hotel. We hebben allemaal even geen behoefte aan weer de stad in. We gaan naar de kamer waar we nog even een drankje drinken met elkaar. Morgen weer vroeg op. We vliegen om 10.15 uur van Phoenix naar Los Angeles. Dat is dan alweer het laatste stukje van onze prachtige reis. Jeetje, ineens vliegt de tijd. Morgen weer gezond op! En dan weer terug naar Californië. Bye Bye Arizona.